"Sólo necesitamos conectar la fisicalidad a la esencia espiritual que somos"

lunes, 27 de septiembre de 2010


SOPLAN VIENTOS DE CAMBIO...



Acuarela 25x35

Querid@s amig@s


Con este título, (además de la connotación que ya os he comentado en varias ocasiones, sobre el momento planetario en que nos encontramos), deseo explicaros que el Reino de Avalon cambia de rumbo.

Y es que este fin de semana, ha sido tan provechoso y me he dado cuenta de tantas cosas...!

He asistido a un taller vivencial dirigido por alguien muy especial, de quien al final del post os muestro una entrevista contenida en su web http://www.bernardligonniere.com/3.html, y en la que podréis encontrar valiosa información...


Y me ha quedado mucho más integrado lo siguiente:

-Todo pensamiento enviado al cosmos es un potencial de un posible futuro.


-Cada persona es única responsable de lo que le ocurre

­-Cómo construimos una enfermedad o mal estar y de qué manera la vamos alimentando.

-También, la urgencia de equilibrarse y cómo cambiar nuestra conciencia del presente cambiará nuestro futuro a corto y medio plazo... pues ya sabemos que “el mundo no es como es”, sino como “creemos que es”.


Es por ello que he decidido modificar muchas de mis actitudes y pensamientos.

Veréis... me he dado cuenta de que hasta ahora me he estado resistiendo y denunciando muchas cosas y actuaciones de otr@s... pero... a lo que nos resistimos... PERSISTE, porque lo alimentamos con la energía de la atención...

En cambio, desde este fin de semana, que ha llegado a mi vida como un regalo... soy plenamente consciente de que el equilibrio y el respeto se encuentran a través de la transmutación, no de la lucha... no se trata, como bien nos dijo Jesús de aplicar "ojo por ojo, diente por diente", sino de transformar la energía de emociones negativas, ignoracia e inconsciencia que asolan el mundo... en energía de comprensión y en "buenos pensamientos" hacia quienes nos perturban con sus actitudes o gestos.

Total, todo forma parte ya de una cierta “programación” que traemos incorporada...

No es nada personal, sino producto de la inconsciencia.

Estamos creando constamente, lo sepamos o no... y denunciando lo que no se ajusta a nuestro patrón de pensamiento, lo alimentamos y regamos a diario.

Y si sólo nos fijamos en el desequilibrio que estamos creando, lo perpetuamos!

Podemos pues y debemos tomarnos en serio cada cosa que hacemos, que pensamos y que emitimos pues todo se queda en el cosmos a la espera de que alguien, o nosotros mismos, los transforme en “creaciones”.

Y, por supuesto, cada vez que estamos reviviendo algo desafortunado del pasado, por el sólo hecho de ensañarnos, lo estamos reactualizando y nuestras células también.

Ya nos lo dicen médicos, como Mario Alonso Puig, y físicos como Dan Winter “las emociones modifican nuestro ADN”...

A qué esperamos pues, para mantener higiene mental?

He descubierto mi personaje también, y no estoy dispuesta a alimentarlo, tampoco, por muy carente e incomprendido que se sintiera, sólo procedía de quizás una imagen infantil distorsionada... sin darme cuenta de que lo yo creía como “el mundo”... y no me gustaba nada cómo era ni cómo me trataba... sólo era una creación mía... y MUY ALIMENTADA, por cierto!... He sido absolutamente rebelde con lo establecido... sin saber que no había “algo establecido” previamente y fuera de nuestras mente personales y colectivas...


Así que, HE DECIDIDO curarme y SER FELIZ, y empezar a crear, con mis buenos pensamientos (que no son ni siquiera “positivos”, tan sólo pensamientos conscientes de respeto con lo que los demás han elegido... le guste a mi mente o no...) segundo tras segundo, transformando la energía...

He decidido hacer las paces con mi pasado imaginario y con el presente que se me presenta porque lo he necesitado de esta manera hasta ahora..., y hacer las paces también con todos esos rincones de mí que mi mente está dispuesta a criticar permanentemente, y por ende, a verlos reflejados constantemente en todos quienes me rodean...

He decidido hacer las paces con el mundo que he creado hasta ahora, y con mucha paciencia, aprender a ser consciente de mis pensamientos, para así crear uno mucho más armónico y equilibrado.


Por ello, voy a modificar este espacio, transformando todas las señales de denuncia en apartados de armonía, (sólo dejaré banners que fomenten la ayuda, ya que si continúo denunciando las minas antipersonas, por ejemplo, las estoy dando cabida en este mundo...), y mis entradas serán muy cortas y espaciadas, pues también he acusado el estrés de querer llegar a todo y sin poder realmente: trabajo, casa, familia, clases, Reiki, pintura... y blog...!

Así, he decidido dedicarle más tiempo a mi familia, al ocio no sólo virtual, a la maravillosa capacidad de “hacer sin hacer nada”...


No es una despedida, para nada, pero sí un cambio de rumbo y de ritmo importante.

Me encantará seguir compartiendo con vosotr@s las pinturas, comentarios o algún escrito interesante que me llegue y que vaya surgiendo, pero sin prisas ni la necesidad de responderos y visitaros a tod@s y la culpa por no haber podido hacerlo.


Sois unos amig@s “de lujo” y estoy segura de que me comprendéis.

Me habéis dado mucho coraje, ánimo y empuje durante estos casi 7 meses, y habéis llenado mi corazón de amistad y buenos sentimientos.

Os estoy absolutamente agradecida!

Un abrazo para tod@s, lleno de amor y de buenos pensamientos!


Os dejo con esta belleza de canción, con la que me desperté ayer en la cabeza, y con la entrevista a esta magnífica persona.



Marzo 2010

ENTREVISTA A BERNARD LIGONNIERE por: www.todoterapias.com

Hola Bernard, en primer lugar queremos darte las gracias por dedicar tu tiempo a esta entrevista para Todoterapias y todos sus lectores.

Quisiera primeramente saludar a todos tus lectores y deciros que es un gran placer para mí compartir estas líneas con todos vosotros.

Por favor, puedes explicarnos ¿cómo fueron tus inicios y tu formación como terapeuta?

Descubrí mi magnetismo a los 17 años cuando conseguí calmar y amansar a un perro rabioso.Como vivía en el campo, lo seguí utilizando en otros animales, sobre todo en caballos y vacas.

Fue a los 21 años, durante el servicio militar, que paré la hemorragia de un compañero que se estaba desangrando.

A partir de entonces y hasta los 39 años utilice mi magnetismo y mi videncia en momentos puntuales.

A los 40 años, en 1991, tras insistencia de las personas de mi entorno,me di de alta como radiestesista y magnetista, en los Alpes franceses.

De 1991 a 1996 mi trabajo consistía en magnetizar y ayudar a las personas a recobrar una paz interior.

Durante esos 5 años, descubrí, con la ayuda de mi voz interior, que las células de nuestro cuerpo graban nuestros dolores morales y nos los devuelven en forma de dolores físicos.

Los resultados fueron extraordinarios pero yo tenía muchas preguntas.

A la búsqueda pues de respuestas, en 1996 conocí y me formé en desprogramación biológica con Claude Sabbah. Esto me permitió poner palabras concretas y entender globalmente la causa a efecto de todos nuestros sufrimientos sean los que sean.

Los 13 años siguientes de práctica pude entender y explicar muchas cosas y ayudar a muchas personas.

Mi búsqueda sin embargo no se acaba ahí y en septiembre del 2008 vuelvo a obtener nuevas respuestas a mis nuevas preguntas.

El encuentro con Jean Pierre Garnier Malet, físico francés, www.garnier-malet.com, que explica el desdoblamiento del tiempo y del espacio y la aceleración actual del tiempo me aporta otro entendimiento en el tema de las “recaídas” y la dificultad de ciertas personas a recuperar la salud.

Con estos conocimientos y sobre todo la práctica de todos estos años, he desarrollado mi propio « método » de escucha y de adaptación a cada persona, pues cada persona tiene su particularidad y hay que escuchar lo que su ser interno nos pide.

He leído que eres magnetista, puedes explicar ¿en qué consiste? ¿todo el mundo tiene capacidades como magnetista? ¿Es algo con lo que se nace o se puede desarrollar?

El magnetismo es una energía. Todo ser vivo está dotado de magnetismo, en mayor o menor medida. Las madres calman el dolor de sus hijos con una imposición de manos.

Las personas que tienen un nivel de magnetismo más elevado que otras es a menudo debido a un choc en un momento u otro de su vida (o durante el embarazo de la madre, lo cual es mi caso).

Según tu experiencia y parecer ¿cuál es la principal causa de las enfermedades en las personas?

Lo más importante en los procesos de sanación es el conocimiento de ciertas leyes universales y sobre todo aquella que dice: “no pienses en hacer a los demás lo que no quieres que los demás piensen en hacerte a ti.”

Lo segundo más importante es ¿qué estoy atrayendo hacia mí? Si pienso mal de alguien, atraigo cosas de la misma índole hacia mí. Lo que no sabía hasta ahora es que también estoy alimentando de esto a mis células. Si mis pensamientos hacia todo y todos están bien, mis células también están bien.

Con mi experiencia adquirida en los últimos 20 años y el conocimiento del tiempo especial en que vivimos, hacen de los procesos de sanación un camino fácil y agradable de andar.

Creo, por lo que me ha parecido entender a través de las conferencias de Carolina y vuestros escritos que mantienes un vínculo especial con tus pacientes, ¿puedes hablar de ello? ¿Este vínculo forma parte del tratamiento? Los talleres de sanación que estáis proponiendo ¿para quién están recomendados?¿Pueden participar personas aunque no tengan ninguna dolencia o enfermedad, como una actividad de crecimiento personal, o tienen un objetivo básicamente terapéutico?¿Son especialmente recomendables para parejas o también para personas individuales?¿Cuáles son los beneficios que se pueden obtener asistiendo a estos talleres?

Los talleres de sanación están abiertos a todo el mundo, de 18 a 120 años.

No hace falta estar enfermo para acudir a un taller y ¡cuando acude la pareja es estupendo!

Hay padres que acuden para ayudar a sus hijos (y viceversa) y abuelos para ayudar a su descendencia o a otro miembro de su familia.

En este taller se plantean toda clase de cuestiones que se quieran resolver : problemas físicos y de vida: problemas de pareja, de trabajo, crecimiento personal, etc.

Para los profesionales que quieran incorporar estos conocimientos a su consulta: la respuesta a muchas de sus preguntas.

Es terapéutico al tiempo que está lleno de enseñanzas importantes.

Los grupos reducidos que proponemos 1 fin de semana nos permiten hacer un seguimiento personalizado de los participantes que quieran avanzar en su proceso. Ver su evolución, corregir, re-dirigir, volver a buscar en dónde está bloqueada la persona, darle nuevas consignas.

Las cambios y curaciones se obtienen por el querer de cada persona y el cambio de pensamiento.

Nosotros con nuestras herramientas, le llevaremos de la mano para que el camino sea lo más suave posible. La meta buscada es una toma de conciencia total y nuevas perspectivas de futuro.

¿Qué resultados habéis tenido con personas que ya han realizado los talleres de sanación con vosotros?

Rápida desaparición de hernias discales, dolores de toda clase, etc.

Tenemos muchos ejemplos pero evitamos hablar de ello, pues no es bueno comparar « historias » y las personas que nos leen piensan: “eso lo consiguen los demás pero yo no lo conseguiré...”

Dejemos a cada cual descubrir su propia fuerza interna. Y es que para enfermar o vivir mal nos hace falta ¡mucha fuerza!

A saber, que para dar la vuelta a las cosas, es ¡esa misma fuerza la que utilizamos!

¡Cambiar vuestros pensamientos!

Aparte de los talleres de sanación qué otras actividades estáis ofreciendo

Hago tratamientos individuales con magnetismo : 1 hora, 1 vez al mes.

Puedes hablarnos, para finalizar, de tu manera de entender los cambios y procesos que la humanidad actualmente está experimentando.

Estamos viviendo el final de varios ciclos cósmicos. Es pues urgente que nos adaptemos a este tiempo para disfrutar de todos los beneficios que nos aporta.

Carolina y yo nos movemos en ese sentido.



26 comentarios:

  1. Me alegra que sigas creciendo y sigas adelante, siempre creciendo y mejorando. Te quiero mucho Joy, cuìdate mucho amiga.

    ResponderEliminar
  2. Creo que el taller te ha tocado en lo más profundo de tu ser. Estoy de acuerdo con mucho de lo que mencionas. Somos responsables de nuestra vida y tenemos "el deber" de ser felices. Y concuerdo contigo en que el ocio no es nada superficial, es necesario tomar un respiro y disfrutar de los milagros cotidianos.
    Yo no lo he expresado, pero también estoy viviendo una etapa de grandes cambios en mi interior y en mi carrera de artista.
    Volveré a leer la entrevista con detenimiento, ya que me interesa muchísimo.
    Bendiciones de amor para tí, has iluminado a todos con tu luz. Cuídate, eres un ser maravilloso.

    ResponderEliminar
  3. Gracias Joy, es un poco tarde y no he leído esta entrada con detenimiento suficiente, pero me gusta lo que he leído, volveré mañana a releerla con más tranquilidad, gracias por la canción,.., si yo también creo que son tiempos de cambio...; este curso me he apuntado a unos talleres de yoga de fin de semana al mes, que vendrá a impartir la escuela internacional de yoga aquí,.., y no te imaginas como ansio recuperar el yoga, que abandone hace unos años por razones diversas,...,y también pienso que todo cambio tiene que empezar en nosotros, en nuestros pensamientos...., bueno...., voy a dejar de escribir que enrollo y me pliego...
    Un beso y hasta siempre.
    Felisa
    (gracias, por este post, lo leeré con más calma y más despejada...)

    ResponderEliminar
  4. Mi querida, me parece estupenda tu decisión. Todo lo que escribes aquí me recordó a mi post CAOS, en el que habla de la Transformación.
    Yo siempre digo que hay un momento especial en el que algo te hace CLICK y no hay que desaprovecharlo.
    Luego veré el video y leeré la entrevista porque estoy en el trabajo ahora.
    Feliz vida y que aproveches este encuentro contigo y con tu familia.
    Un abrazo,
    STEKI.

    ResponderEliminar
  5. Es veredad hay cierta coincidencia.. es mas o menos por donde va ahora la psicología clínica.. y la neurociencia moderna..

    demuestran con sus estudios como la salud... se construye a base de entender que somos pura energía y cuando mas la hagamos luminosa y positiva mejor..

    .. no es raro coincidir en algo que no nos engañemos está de moda..

    ...y que empezó hace mucho viejos maestros de manera intuitiva, como fueron Freud y sus seguidores... ahora tenemos mas medios y se puede demostrar.

    Un beso Joy

    ResponderEliminar
  6. Querida Joy,
    creo que más o menos sospecharás que mi manera de ver las cosas, basada en la propia experiencia llevada a ella por los Sabios, difiere por completo de estos puntos de vista. Lo que no cambia en absoluto mi deseo de que seas feliz sea lo que sea te lleve a ella, es decir, a Ti misma.
    Besos y mi disposición para lo que necesites.

    ResponderEliminar
  7. Joy, en hora buena, en verdad me da mucho gusto y bienvenido sea tu nuevo espacio¡¡¡ un abrazo.

    ResponderEliminar
  8. Que bien que estes tan positiva y abierta a cambiar y mejorar lo que tu consideras preciso. Me alegra mucho.
    Abrazo. Jabo

    ResponderEliminar
  9. me alegro mucho por tu nueva etapa Joy.

    "Útil es todo aquello que nos ayuda a alcanzar niveles de conciencia más elevados; inútil es todo aquello que nos rebaja el nivel de conciencia, lo que provoca depresión y destrucción".

    Alejandro Jodorowsky

    ResponderEliminar
  10. Joy, deseo de todo corazón que ese viento que parece llevarte en volandas (tan segura te veo) haga que avances en el camino que tu deseas.
    Me encantará visitarte en el espacio que resulte, que será igualmente acogedor pues tú eres el motor.

    Y....¡Me encanta la acuarela! ¡Te das cuenta de la maravillosa luz que has conseguido en contraste con las ramas oscuras! He venido a verla ya varias veces.

    Un abrazo muy fuerte amiga

    ResponderEliminar
  11. el post es buenisimo...pero lo que mas me ha gustado es tu reflexion...
    la forma en que canalizas lo aprendido..
    creo que es un paso importante que todos deberiamos de dar algun dia...

    me llevo el video...me encanta seal y ademas me ha parecido preciosa la letra...

    un abrazo...¡¡¡

    ResponderEliminar
  12. Os estoy sumamente agradecida por vuestra compañía y paciencia...

    Mi querida Yahaira, todos vamos creciendo, aunque no lo sepamos... ésa es la única diferencia!
    Yo también te quiero mucho :)

    Qué bien me has captado, Graciela, querida, será porque hay cierta sincronía en muchos de nuestros momentos, y éste presente, es uno de ellos... pero siento que hay además un bagaje similar en varios aspectos...
    Tengo en mi blogroll tu "visita guiada" y, si puedo, voy ahora a verte, porque me muero de ganas!
    Todo mi amor también hacia ti!

    Querida Felisa, está claro que la Vida nos va uniendo ,por ese lindo hilo rojo... ;) a quienes estamos en una frecuencia similar... lo que me alegra muchísimo!
    Adelante con esas clases que te van a ayudar a reencontrar ciertos aspectos dormidos ahora, pero muy latentes!
    Me encanta que te haya gustado el post, y sí, merece mucha atención todo lo que Bernard nos explica!
    Un beso muy fuerte

    ResponderEliminar
  13. Steki, querida, ya me pasaré a ver el post del que me hablas. De momento, felicitaciones por el reciente, que aprovecho para recomendarlo a los amantes del Tango y del Arte... (Graciela, va para ti especialmente!)...
    Sí, hay que aprovechar ese "click", sin ninguna duda ;)
    Muchas gracias y un beso muy grande

    Querida Estrella, sí, con las coincidencias vienen las sincronías... cuando todo encaja, y estoy segura de que no se trata sólo de una moda, sino de una absoluta necesidad y urgencia de encontrar Aquello que Teje la Existencia, y que ya está dentro de cada uno de nosotros, sin necesidad de encontrarlo fuera. Ahí es donde todos, desde los grandes maestros de la antigüedad, convergen.
    Un beso grandote para ti también :)

    Querido José Manuel, ya sabemos que, al final, y como le decía a Estrella Altair, todo converge en el mismo punto y lo único que difiere es la forma...
    Allí donde los Sabios y Maestros nos han dicho "todo sucede por Sí Mismo" es absolutamente cierto también para mí... y no se contradice con lo que estamos tratando... puesto que en ese "Sí Mismo" está implícita una "programación previa" que nuestra voluntad humana no puede modificar... pero todo se resume en una actitud de CONCIENCIA. Cuando le estamos poniendo conciencia a nuestros pensamientos, el subconsciente herido y vapuleado no actúa por su cuenta e impunemente! Y cuando no nos resistimos a Lo Que Es, (y hacemos las paces con ello), todo fluye, puesto que conectamos con todos los pensamientos y la energía (el Todo Manifestado) en el cosmos que tienen una alta frecuencia de vibración, y eso es lo que se va creando en nuestras vidas.
    Vamos, que somos siempre creadores (desde nuestro Ser), pero creamos según vibra nuestra energía: desde la conciencia elevada, o desde la inconsciencia más abyecta.
    Ésta es mi humilde visión, amigo mío, y muchísimas gracias por tu maravillosa disponibilidad y deseos, siempre.
    Muchos besos.

    Georgina, linda!
    Muchas gracias a ti por venir a darme tu apoyo.
    No será tanto un nuevo espacio, puesto que no se cambia de la noche a la mañana, pero sí un rincón más serenamente alegre.
    Tampoco podré dejar de lado mi lado provocador, lo sé, pero estoy dispuesta a ser más respetuosa con el momento de cada uno... y a no alimentar, como digo, a lo que me resisto...
    Son sólo sensaciones... todo irá saliendo como tenga que salir... verdad?
    Un beso lleno de amor

    En ello estamos, querido Jabo.
    "Dios nos cría..."
    Un abrazo inmenso, querido amigo.

    ResponderEliminar
  14. Qué bueno, querida Belky, que incluyas esta cita de Jodorowsky!
    Además de que es buenísima y muy cierta, y de que admiro mucho la labor de este hombre... en cierto sentido, Bernard Ligonnière utiliza, en cierta manera, una parte de psicomagia en sus métodos, como he podido constatar en este finde!
    Muchas gracias por tu intución, también!
    Un beso muy grande, amiga.

    Inma, tú sí que me has hecho un regalo precioso con tu entrada más reciente!... Cómo he disfrutado!
    Tú también eres un precioso árbol, amiga querida, y, desde luego que cuento contigo en esta nueva etapa de transformación.
    Ah!, no te he dicho además, que me encantan las libélulas, y que cuando trabajo al aire libre, tengo dos amigas, una roja y otra azul, que me visitan frecuentemente.
    Sabes como se llaman en catalán?... "espiadimonis"!... curioso, verdad?
    Hay mucho material sobre las libélulas y su significado más esotérico... pero siempre positivo, símbolo de nuestra propia evolución.
    Un beso muuuuuy grande, guapísima!

    Fire, cariño, muchas gracias por tu apreciación.
    Todos estamos llamados en algún momento a ir haciendo esos "clicks" que Steki nos decía.
    Y llegan cuando llegan, no te preocupes.
    Me alegra mucho coincidir también contigo en Seal... para mí, uno de las mejores voces del mundo, por su modulación y ese toque "roto", y como hombre lo admiro profundamente en su sensibilidad, discreción y el auténtico amor y respeto que le profesa a su mujer y sus cuatro hijos.
    Todo tuyo, el video!
    Amiga mía, muchísimos besos!


    Y de nuevo, muchas gracias a tod@s por compartir conmigo tantas cosas!

    ResponderEliminar
  15. Hola JoY, al fin he podido entrar en tu blog, es precioso, lo visitaré a menudo, yo ando de reformas ahora en el mío. Felicidades y besets.

    ResponderEliminar
  16. Hola Pepa!

    Muchas gracias por no haber desistido y haber podido venir al fin!

    Sácame de dudas, guapa!: nos conocimos en la Fira d'Art, verdad?...

    Ya he comprobado lo que me dices, porque he intentado acceder a tu casita y me dice que no he sido invitada... supongo que es por tus reformas!
    Ya me avisarás...

    Muchas gracias también por tus palabras. Me encanta que te guste!

    Un besito y hasta pronto!

    ResponderEliminar
  17. Thanks Joy for stopping by my blog and for your lovely words. I enjoyed seeing your blog too and your watercolor. Liked also the direction of your words. Very inspiring....
    ross

    ResponderEliminar
  18. Hola Joy! De la aquarel·la no et dic res perque ya la havia vist, i tants "mimos" no pot ser! que et mal acostumes!
    Canviant de tema, una cosa que no entenc i que possiblement no entendre mai, es aquesta recerca - comprensió "espiritual" o de la "felicitat" o de como ho vulguis dir, i no ho dic per tu, ho dic en general, potser es que acabo de veure de un amic que no para de buscar "el sentit de la vida" en el yoga o la meditacio o el que sigui sense cap mena de exit.
    Potser es que no tinc "sensibilitat" per aquets temes o em conformo en poca cosa, segurament es que soc un capitalista egocèntric acabat, jo jo jo i jo!

    Ho simplement aceptar!

    Una abrazada!
    Roger

    ResponderEliminar
  19. Thank you, Ross, for your visit and make you a follower of this space, I would consider it as yours too.
    I am very glad you like the watercolor and consider inspiring text!
    We keep visiting!
    A hug


    Roger, guapo!
    Vaya!, hoy mi ego se queda sin su ración, jeje...
    Mira, tesoro, si para ti, ACEPTAR es simple y fácil.... es que ya lo tienes!!!
    Los demás mortales, vamos arrastrándonos en pos de eso que para ti es tan simple... ;)
    Felicidades y un abrazo, y muchas gracias por tu incondicionalidad!

    ResponderEliminar
  20. Nada es casual, y vuelvo a visitarte y me encuentro con este post tan sabio, y esta entrevista que es un lujo que nos compartís.
    También yo estoy en momentos de buenos cambios y eso hace que tengamos que distribuir el tiempo del mejor modo.
    Madre Teresa dijo que nunca contarían con ella en una manifestación contra la guerra pero sí en todas las que apoyen la paz. Creo que tenemos que tomar su ejemplo y enfocarnos en el bien que queremos, no malgastar energías en resistirnos y dar más fuerza a lo que no queremos para este mundo.
    Me alegra sentirte tan luminosa, como potencializando aún más lo que siempre has irradiado.
    Te dejo un abrazo grandísimo, con mucho cariño.

    ResponderEliminar
  21. La acuarela preciosa...!!!
    Empecé a leer y me gustó el comienzo...ahí estamos... volveré a leer con calma.

    Besos Joy.

    ResponderEliminar
  22. Buena decisión, amiga, en esas ando yo también hace unos meses, pero es bastante difícil cambiar todos los chips de golpe :-) Aunque lo mejor es no decaer. Un abrazo, querida, y gracias por tu amable comentario en mi blog. El tuyo es fantástico también. Volveré por aquí.

    ResponderEliminar
  23. Y la acuarela me ha encantado, me ha recordado mucho a algunos cuadros de uno de mis pintores favoritos, C.D. Friedrich. Gracias por compartirlo! :-)

    ResponderEliminar
  24. Pues hablando de cambios, amiga mía... Ya sería buena hora de que cambiaras de la forma de presentar tus acuarelas, porque conviertes maravillas del arte en cromos de Dartacán y los Tres Mosqueperros. Lo cual no es malo, yo sigo conservando el álbum, es uno de mis tesoros. Pero oye, de verdad que estaría mejor si amplías un poco la imagen cuando publiques una acuarela tuya. No las pongas tan chiquitinas, mujer.

    Si no las pones más grandes por protegerte, si quieres puedes añadirles una marca de agua pmuy fácilmente aquí.

    http://www.watermark.ws

    A las amigas del Museo les envié unas instrucciones lo menos "invasivas" posible, diciéndoles que pusieran los logos al final de sus blogs, donde menos les estorbasen. Pero yo entro aquí y siempre está Frida en primera plana, eres una exagerada. Y agradezco muchísimo lo generosa que eres. De corazón. Considérate una de las FUNDADORAS del Museo de la Luna con derecho propio, porque así te considero yo.

    A ver, más cosas sobre cambios... mmmm...

    Si te apetece poner un cursor a tu gusto en el blog, puedes elegir entre estos. Es la página más variada y numerosa que yo conozco...

    http://www.totallyfreecursors.com

    Si quieres no tener que ponerle marca de agua a tus acuarelas y protegerlas mejor (e incluso tus textos) para que nadie pueda copiarlos sin tu permiso, te paso un código html a tu correo si quieres, sólo tienes que incluirlo como gadget a un costado, no se ve. Y aparecerá una advertencia cada vez que alguien quiera copiar; en ese caso puedes poner al inicio que si alguien quiere alguna cosa de tu blog, que te la pida por correo y tú se la envías.

    Hablando de avisos, deberías avisar que abrimos sala el día 12, para que la gente que entra y se la encuentra cerrada, sepa que sólo será por unos días.

    Prometo que luego os dejaré ser felices. Lo prometo SOLEMNEMENTE.

    ABRAZO GRANDE y muchas gracias por ayudar a cambiar el mundo para bien, Joy.

    elio

    ResponderEliminar
  25. Marina, querida!!!
    Lo que es un lujo es contar contigo por aquí, dándole entusiasmo y sabiduría a la entrada!
    Me encanta que, de nuevo, coincidamos en esta visión de las cosas, de lo que merece la pena y de lo que puede ser un derroche innecesario de energía y de tiempo, que también es energía, como todo...
    Muchísimas gracias por tu visita y apoyo que tanto valoro, pues sé lo escasa de tiempo que también estás!
    Un beso muy muy grande, tesoro, y espero que estés siendo muy feliz en esta nueva etapa (incluso con nuevo avatar)!


    Con profundo agradecimiento, querida Merce, por acercarte y comentar con tanto gusto sobre la acuarela!
    Aquí me quedo... esperándote... sin prisas...
    Bicos!


    Ana, me honra tu visita!... sé bienvenida!
    Me alegra que coincidamos tant@s en tomar conciencia de cómo está cambiando todo, y de los cambios cotidianos a los que nosotr@s podemos ir abriéndonos...
    Precisamente, Bernard Ligonnière nos explicaba cómo es de importante empezar a cambiar nuestro pensamiento y discurso: por ello te animo a que en vez de decir que "es bastante difícil", con la carga tan fuerte que tiene esa palabra... vayamos introduciendo una pequeña/gran transformación, diciendo (y pensando, sobre todo) que "no es tan fácil"...
    Parece lo mismo, pero no lo es... la vibración de la palabra ya realiza su milagro: ya es más fácil de "antes"... y cada vez, un peldaño más diciendo "cada vez me resulta más fácil..."
    Perdona el tostón, amiga, y gracias enormes por asociar la acuarela a la obra del romántico C.D. Friedrich...!!!... Eres demasiado generosa, creo!
    Un beso grande y nos seguimos viendo!

    ResponderEliminar
  26. Hola Elio, te dejé sin responder y hasta ahora no he podido retomar el blog...

    Pues verás... no se trata de que proteja nada... es que NO SÉ ampliar las imágenes, jajaja!!!
    Cuando hago una entrada nueva, y subo las imágenes, salen así directamente...
    Si acaso, te pediré ayuda...

    Por otro lado, a ver si tengo un huequito... quizás ahora (aunque es un poquito tarde y mañana me levanto con hora...), para mirar de cambiar algo en la barra lateral...

    Gracias, Elio, por tu visita e interés, y seguimos en contacto...

    ResponderEliminar

Sientete libre de comentar lo que quieras.